Beetje Tinangol,Batu Puteh

Hee allemaal,

Het is al weer een hele lange tijd geleden dat ik ik een verslag heb geplaatst, maar er was ook weinig tijd voor. Nu heb ik weer alle tijd, want het programma hier in Borneo is afgelopen en ik blijf nog tot 9 april hier in Borneo en dan vlieg ik naar Kuala Lumpur om het vaste land van Maleisie te zien.

Waar waren we ook alweer gebleven? Bij de duikcursus als ik mij niet vergist heb. Ik heb dus de duikcursus afgerond en heb tijdens het duiken nog een zeeschildpad en een zwaardvis gezien. Dat was wel heel vet om te zien. De schildpad was trouwens een Hawksbill. Ik heb dus mijn duikbrevet behaald en daarna ben ik nog voor een paar dagen terug gegaan naar Tinangol.

We gingen vrijdagochend terug en hebben toen nog in de middag even gewerkt. Op de zaterdag zijn we toen naar de tip of Borneo geweest. Dat is het noordelijkste puntje van Borneo, waar je een heel mooi uitzicht had. In de middag zijn we naar een strand in de buurt van Tinangol gereden en hebben we een strandbarbeque gehouden met de groep en alle leden van de staf. Dat was gezellig en vooral heel erg lekker.
In de avond hebbben we van het kamp een karaokebar gemaakt, want je bent niet in Sabah geweest als je geen karaoke hebt gedaan. We hadden er een geslaagd feestje van gemaakt en ik had ook nog een liedje gezongen in het Rumus. Dat is een van de vele talen in Sabah. Na een geslaagd feest ben je dan ook moe genoeg voor een goede nachtrust. De volgende dag weer vroeg op (voor sommige net iets te vroeg) om door te reizen naar de volgende bestemming Batu Puteh.

De reis naar Batu Puteh duurde maar liefst 7 uur en we reden zeker niet op al te beste wegen, dus iedereen was blij toen we daar eindelijk aangekomen waren.
We werden ontvangen door onze gids , Jeff op een vast verzamelpunt. Hij legde ons het programma van Batu Puteh uit en vervolgens werden we ingedeeld in verschillende gastgezinnen. Naar ieder gastgezin gingen twee personen en om het makkelijk te houden ging ik samen met Coen naar een gastgezin. We werden hartelijk ontvangen door onze gastvrouw met koffie en wat koekjes. De koffie was met heel veel suiker of misschien was het suiker met wat koffie. Ook hebben Coen en ik ons verbaast over de lengte van onze gastvrouw, want ze kwam bij mij ongeveer tot mijn navel. Dat was ook erg grappig om te zien als ik eerlijk moet zijn.
Het gezin waar we verbleven bestond uit onze gastvrouw, haar zus en de echtgenoot daarvan en de ouders van onze gastvrouw. Er waren geen kinderen wat jammer was, maar wat ook wel lekker rustig was eigenlijk.
In de avond werden we geroepen voor het eten en tot onze verbazing aten we niet samen met het gastgezin, maar gescheiden van elkaar. Dat vond ik raar en ook erg jammer. Zo kom je veel minder makkelijk in gesprek met het gezin. In het algemeen vond ik het gastgezin wel afstandelijk en was er weinig contact tussen ons en het gezin. Dat viel me tegen.

De dag daarna hadden we een rivercruise bij zonsopgang en hadden we een aantal apen, reptielen en vogels gezien. Vooral de apen waren wel heel erg leuk om te zien. Na de rivercruise gingen we ontbijten om vervolgens te beginnen aan onze eerste jungle ervaring.
We werden met de boot ergens afgezet aan de rand van de jungle. We liepen de jungle in en het was vooral wennen aan alle insecten om je heen. Voor mij was dat niet zo erg, want ik was gelukkig niet erg populair bij de insecten. Tijdens het lopen kregen we informatie over verschillende dingen, maar de gids hield wel van overdrijven en je moest volgens mij het meeste wel met een korreltje zout nemen. Wel had hij een schorpioen gevonden en die zetten hij op zijn hand. Toen hij vroeg of iemand anders hem op zijn of haar hand wilde was niemand erg enthousiast. Erg leuk om te zien, maar dat was dan ook meer dan voldoende.
We gingen lunchen in een hut in de jungle. Na de lunch zijn we weer het oerwoud ingegaan om zaden te gaan verzamelen. We moesten gaan zoeken naar zaden van bepaalde bomen, want deze bomen groeien erg snel en de zaden zijn dus erg bruikbaar voor het herstellen van het oerwoud. Daarna zijn we uit de jungle gelopen en teruggegaan naar ons gastgezin.
De volgende ochtend gingen we kleine takjes in zakjes zand stoppen, zodat ze uit konden groeien tot een klein boompje. Die takjes zijn weer gegroeid uit zaden. Dezelfde soort zaden die we de dag ervoor hadden gevonden.
In de middag zijn we toen naar de rand van de jungle gevaren en dat was onze overnachtingsplaats. Jeff liet ons zien hoe je een hangmat moet opzetten en dat is nog niet zo makkelijk als je denkt. Het was het makkelijkste als je het met z'n tweeen deed. Iedereen hielp elkaar met het opzetten en uiteindelijk hingen alle hangmatten.
Na het opzetten van de hangmatten hebben we weer een rivercruise gemaakt, maar deze keer konden we kleine aapjes van heel dichtbij zien. Iedereen zat ook met ingehouden adem te kijken naar de aapjes, die nog geen 5 meter van ons vandaan waren. Ook hadden we tijdens de deze rivercruise nog neusapen gezien, wat natuurlijk ook een bijzondere ervaring was.
Tijd voor het avondeten en na het eten zijn we in het donker weer de jungle in gegaan. Het was erg leuk om in de nacht in de jungle rond te lopen, maar helaas zijn de meeste nachtdieren vrij schuw. We hadden dus weinig bijzonders gezien.
Na de avond wandeling nog even kletsen en toen naar 'bed' oftewel de hangmat. Ik ging erin liggen en in het begin lag het niet erg comfortabel, maar die van mij hing wel goed in tegenstelling tot de andere hangmat, die ik en een groepsgenoot hadden opgehangen. Hij lag na tien seconden alweer op de grond. Ik moest mijn hangmat weer uit om hem te helpen en uiteindelijk konden we beide gaan slapen. Voor iemand die normaal op zijn buik slaapt is een hangmat al helemaal niet prettig en ik had dus veel moeite om in slaap te komen. Dat was uiteindelijk gelukt en toen sliep ik best goed. Een hele leuke ervaring!

De volgende morgen zijn we een klein stukje gaan varen en moesten we ook nog een klein stukje lopen. Toen kwamen we aan bij een open plek. Daar moesten we de kleine boompjes gaan planten en dat was vermoeiend. Vooral omdat er bijna geen schaduw was en we dus vol in de zon moesten werken. Toen besloot ik een regendans te proberen en een kwartier later begon het inderdaad te regen. Nouja het was meer een stortbui, maar wel heerlijk verfrissend. Na het planten van 170 boompjes zijn we terug gegaan naar Batu Puteh en naar het gastgezin.

Na een avond weer in een bed geslapen te hebben, waren we onderweg naar Sepilok, oftewel het Orang-Oetan reservaat. We kwamen daar aan om half 10 en 10 uur was het voedertijd en kwamen alle apen dus tevoorschijn. Dit was echt een van de bijzonderste en indrukwekkendste ervaringen tot dusver en ik had er erg van genoten. Ook had ik nog een Orang-Oetan geadopteerd voor een jaar.
Daarna zijn we nog naar een boedhistische tempel geweest en konden we nog even shoppen en lunchen in Sandakan. Vervolgens zijn we door gereden naar het War Memorial in Sandakan. Dit was een memorial van de Tweede Wereldoorlog om de vooral Australische soldaten die zijn gesneuveld in Sabah te gedenken.
Toen zijn we weer naar Batu Puteh teruggegaan en in de avond kregen we nog een traditionele dans met de daarbij traditionele kleding. Zelf waren we die avond ook in traditionele kleding gekleed. De traditionele kleding kregen we bij ons gastgezin. Dit was alweer de laatste avond in Batu Puteh.

In de volgende ochtend verder richting Kipouvo.